Een Praktijk Case
Sqribox werkt voor jong en oud. Het beste kan ik dat illustreren aan de hand van de case van mijn dochter.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik haar verhaal hier met jullie mag delen.
Het is een heel persoonlijk verhaal en illustreert meteen de kracht van Sqribox.
Toen ik eind 2013 kennismaakte met de onderliggende techniek van Sqribox, was mijn dochter 6 jaar. Ze zat in groep 3 en in januari zou ze 7 worden. Ze was dus net bezig met het leren schrijven en ze vond mijn nieuwe hobby machtig interessant. Dat wilde zij ook doen! En wel op haar kinderfeestje (zie ook de Historie )Je zou dus kunnen zeggen dat ze het met de paplepel ingegoten heeft gekregen.
Ook toen mijn boeken werden gelanceerd eind 2016, was zij mijn grootste ambassadeur. Op dat moment zat ze in groep 6 en aan de hand van het werkboek is haar hele klas ermee aan de slag gegaan.
In 2020 liep zij tegen een concreet probleem aan. Deze case beschrijft hoe Sqribox haar in heeft geholpen.
Renske maakte korte metten met haar angst voor verlies en dood…
In de loop van 2019 en 2020 kwam Renske een aantal keren naar mij toe dat ze steeds banger werd voor paarden. Vreemd, want ze was altijd dol op paarden geweest.
Waar het vandaan kwam daar kregen we de vinger niet opgelegd. In maart 2020 had ze er zoveel last van, dat ze er actief iets aan wilde doen.
Hierop is ze naar een therapeute en paardencoach gegaan. Uit deze sessie kwam al snel naar voren dat onder haar angst voor paarden, een angst voor verlies en dood lag. De sessie hielp haar om de angst voor paarden en de onderliggende angst uit elkaar te halen. Daarmee was haar angst voor paarden meteen opgelost!
De onderliggende angst lag hiermee wel aan de oppervlakte, maar die was hiermee nog niet weg. Hoewel ze pas 13 was op dat moment, was ze realistisch genoeg om te snappen dat ze verlies niet uit de weg kon gaan. Opa was al op leeftijd, die zou een keer gaan wegvallen en ze begreep ook dat wij als ouders waarschijnlijk ook eerder zouden overlijden dan zij.
…en gebruikte Sqribox om haar levensvreugde weer te omarmen
Zij wilde het verlies niet uit de weg gaan, maar het niet meer haar leven laten bepalen. Ze wilde weer volledig genieten van het leven. Als je weet dat deze angst voor verlies was ontstaan doordat ze tussen haar 5e/6e en 11e zo’n 9-10 mensen had zien wegvallen, dan begrijp je wel dat het dan iets meer nodig had dan alleen een wens.
Dat realiseerde zij zich ook en ze besloot dat ze hier een sqribl mee wilde schrijven. De tekst had ze deels klaar: ‘ik leef….’. Maar dat was nog niet compleet.
Brainstormend onderweg terug naar huis, kwam de zin ‘ik leef voluit’ naar boven. In de maand die volgde schreef ze deze zin herhaaldelijk in een sqribl. Het beeld was meteen duidelijk: dat moest een paard worden.
Zo werd het paard opnieuw een symbool van plezier en levensvreugde en vond zij een manier om haar angst een plek te geven en weer regie over haar leven te krijgen.